Een van de hoogtepunten van de vroege modern-Hebreeuwse literatuur én van de Palestijnse literatuur Rivaliteit, trots en impulsiviteit bepalen het lot van Nimr Aboe as-Sjawarib, de heetgebakerde held uit Jitschak Shami’s literaire meesterwerk ‘De wraak van de vaderen’. Tijdens de jaarlijkse pelgrimstocht naar het graf van Nabi Moesa (de profeet Mozes) is hij een van de leiders en banierdragers – maar die eer verandert al snel in een vloek. In Jeruzalem barst het eerste van vele conflicten los. Wat begint als een strijd om eer en gezag, mondt uit in een noodlottige confrontatie. Nimr Aboe as-Sjawarib steekt zijn rivaal dood, slaat op de vlucht en verdwijnt in een spiraal van zelfverachting en berouw. Uiteindelijk komt hij terecht in Caïro, waar hij zijn heil zoekt in taveernes en verslaafd raakt aan hasjiesj. Vergeefs probeert hij te ontsnappen aan de wraak van de aartsvaderen, en aan zichzelf. Jitschak Shami (1888-1949) werd geboren als Jitschak Sarwi in Hebron. Hij was zoon van een Syrisch-Joodse textielhandelaar, afkomstig uit Damascus, en een Sefardisch-Joodse moeder. Met zijn vader sprak hij Arabisch, met zijn moeder Ladino. Zijn gekozen schrijversnaam Shami was de bijnaam van zijn vader: as-Sjami, wat ‘de Damascener’ of ‘de Syriër’ betekent. Hij volgde een lerarenopleiding in Jeruzalem. Vanaf 1907 gaf hij les op verschillende plekken in Palestina. Vervolgens werd hij leraar Hebreeuws in Damascus en in Bulgarije, en na de Eerste Wereldoorlog in Hebron. In 1928 verruilde hij deze stad voor Tiberias. Drie jaar later verhuisde hij met zijn gezin naar Haifa. Shami liet een klein oeuvre na van korte verhalen, essays en De wraak van de vaderen. In 2004 erkende de Palestijnse Academische Vereniging Shami als een van de belangrijkste Palestijnse schrijvers van de twintigste eeuw. Uit het Hebreeuws vertaald door Ruben Verhasselt