In dit tweede deel verzamelde gedichten neemt de auteur de literaire vrijheid om nog enkele archetypen met u te delen uit de tuin van de liefde. De onderwerpen zijn ook dit keer niet onpersoonlijk van aard, niet vaag of onherkenbaar en ook niet onmededeelzaam maar roepen veeleer oh’s en ah’s en oh ja’s bij de lezer op, zowel als een lach en een traan. De schrijver hoopt dan ook iets toe te voegen aan wat er eventueel nog ontbrak aan cultuur, zij het op de kenmerkend realistische vertolking die hem eigen is.