De visioenen van de middeleeuwse schrijfster Hadewijch zijn wonderlijke vertellingen over wat zij heeft gezien en meegemaakt in de innerlijke beleving van Minne in het licht van Christus. Verwondering wekkend en verhelderend over de diepte van de innige verbondenheid in Minne. Zij ziet de visioenen. En zij hoort de woorden die daar bij horen. De koningin die de rede is ‘vol ogen’ van het inzicht. De kampioen die de gids is naar verder en hoger. De bomen die geen beuken zijn of eiken en kastanjes maar de wijsheid, de boom van de zelfkennis, de ootmoed. Hadewijch wordt op een troon gezet en is zelf die troon, als ‘de meest moedige’ die het nooit een ogenblik opgaf om Minne te bereiken. In de nederigheid van de mensheid van Jezus Christus, in de pijn en het lijden vindt zij de overgave in liefde. ‘Deze vertaling door Agnes Hoffschulte sluit aan bij haar vertaling van Hadewijchs Gedichten en Brieven. Ook hier is het de bedoeling om het rijke tekstcorpus toegankelijk te maken voor het Nederlandstalige lezerspubliek dat niet gespecialiseerd is in de Middelnederlandse mystieke literatuur. De geheimzinnige Hadewijch blijft immers fascinerend, precies omwille van haar compromisloze toeleg op de minne.’ -prof. dr. em. Rob Faesen, expert op het gebied van Middelnederlandse mystieke literatuur.