De romancier Arthur van Schendel was een authentieke persoonlijkheid. Hij schuwde de publiciteit en liet buitenstaanders niet toe tot zijn privéleven. IJdelheid was hem ten enenmale vreemd. Niettemin trad hij met talrijke verhalen en romans, waaronder klassiekers als ‘Een zwerver verliefd’ (1904), ‘Het fregatschip Johanna Maria’ (1930), ‘De Waterman’ (1933) en ‘Een Hollandsch drama’ (1935), op de voorgrond en oogstte hij met zijn werk in binnen- en buitenland succes. Jarenlang stond Van Schendel in het midden van het culturele leven van zijn tijd. Tijdgenoten als Willem Witsen, Willem Kloos, Jan Toorop en Jan Greshoff maakten deel uit van zijn brede vriendenkring. Net als zij koos hij zijn gehele leven onvoorwaardelijk voor het kunstenaarschap. Menno ter Braak noemde hem ooit de troonopvolger van Louis Couperus. ‘Onveranderlijk zichzelf’ is een onthullend portret van de man die schuilging achter zijn boeken. Rob Groenewegen probeert hierin met behulp van veel onbekend feitenmateriaal antwoord te geven op de vraag wie de persoon Arthur van Schendel was.