Zaterdag 2 december 2006, mijn dochter Nadine belde aan bij haar ex-vriend Gerold. Hun relatie was verbroken, maar ze zou nog wat laatste spulletjes ophalen. Een kwartier later lag ze dood op de vloer, bruut vermoord met een mes …. mijn wereld stortte in …. leg mij er maar naast …….. In de jaren die volgden krabbelde ik weer overeind. Ik schreef de pijn van mij af, vocht voor de relatie met mijn man en zag mijn andere dochter Jacqueline mama worden. Het lukte haar de moordenaar van haar zusje te vergeven. De diepere zin van het leven zocht ik ook in Lourdes, in warme verbondenheid met nabestaanden van geweldslachtoffers, maar ik ging ook in gesprek met de moordenaar van mijn kind, dit alles om het peilloze verdriet en gemis in mijn leven te verweven. Hierover en nog veel meer gaat het boek, in de hoop dat het bijdraagt aan de bestrijding van FEMICIDE. De auteur draagt het boek op aan slachtoffers van femicide en aan alle vrouwen en meisjes die vastzitten in intieme terreur, in de hoop dat zij de kracht vinden zich hieruit te bevrijden.