Je hoort het goed: klassieke muziek klinkt door in talloze popsongs! Veel mensen weten wel dat bijvoorbeeld ‘The 5th’ van Ekseption gebaseerd is op de ‘Vijfde’ van Beethoven, dat ‘A Whiter Shade of Pale’ van Procol Harum teruggaat op ‘Air’ van Bach, en dat in ‘Russians’ van Sting de ‘Romance’ van Prokofjev te horen is. Maar minder bekend is dat Tiësto een wereldhit maakte van Barbers ‘Adagio’ (de treurigste melodie ooit), of dat Beyoncé in haar klassieker ‘Ave Maria’ het refrein zingt van Schuberts ‘Ave Maria’. En wie weet dat Beethoven in 1822 de wereld al een voorproefje gaf van rock ’n roll? Aldo Druyf, klassiek gitarist, kenner van klassieke muziek en bevlogen popliefhebber, bespreekt in Klassiek in pop zestig songs waarin popmuzikanten zich hebben laten inspireren door hun klassieke voorgangers. Hij doet dat op dezelfde toegankelijke manier als in zijn succesvolle boek Klassiek in zicht (2018). Deskundig, glashelder en aanstekelijk vertelt hij het vaak verrassende verhaal van al die popnummers met roots in klassieke muziek. Hoe verhouden ze zich tot de originelen? Hoe kwamen de popmuzikanten die op het spoor? Wat is de achtergrond van beide versies? En niet te vergeten: hoe steekt het muzikaal allemaal in elkaar? In dit boek brengt Aldo Druyf twee werelden samen. Op een heel plezierige manier kom je veel te weten over klassiek en pop – en vooral over klassiek in pop. Met: – prachtige foto’s en illustraties – QR-codes en links om direct te luisteren – leuke quotes, anekdotes en weetjes – verrassende toegiften