Wie de onderwijspolitiek, de opiniestukken en de leraarskamers volgt, heeft soms de indruk dat er nooit genoeg geld in onderwijs kan geïnvesteerd worden. Wat vandaag voldoende lijkt, is morgen ontoereikend. Want inmiddels stapelen de problemen zich op: lerarentekort, dalende onderwijskwaliteit, ongelijke kansen, dure leermiddelen, onvoldoende of verouderde infrastructuur, gebrek aan ondersteunend personeel … Alle nieuwe uitdagingen en grote hervormingen daarbij gaan telkens gepaard met de vraag naar meer financiële middelen. Hoe verloopt het financieringsproces in onderwijs en waaraan worden de middelen besteed? Wie betaalt wat? In Vlaanderen kan je vrij vlot de middelenstromen onderscheiden: de overheid, de ouders zelf, bedrijven en ngo’s. In deze publicatie proberen we verschillende sporen aan bod te laten komen en laten we auteurs aan het woord die het financieringsbeleid in Vlaanderen onder de loep namen.