Eddy Vos groeit op in een orthodox gereformeerd milieu. Als jongste van dertien kinderen is er niet altijd aandacht voor zijn gevoelens en gedachten. Hij voelt zich anders, twijfelt aan zichzelf en kan geen grip krijgen op de christelijke dogma’s die hem meer in de war brengen dan dat ze hem zekerheid en vrede geven. Wanneer hem in een christelijke groepering – die hij in zijn boek De Waskaars noemt – die zekerheid wordt aangeboden, grijpt hij die kans met beide handen aan. Maar opnieuw blijkt er geen ruimte te zijn voor zijn eigenheid. In plaats van erbij te horen, voelt hij zich steeds meer alleen staan, ondanks dat hij dag in dag uit de handen uit de mouwen steekt. In ’Hij gelooft in mij’ vertelt Eddy over zijn leven en de weg uit de giftige omgeving van ‘De Waskaars’. Hij gaat op zoek naar een gezondere omgeving waar hij uiteindelijk het antwoord hoopt te vinden op de twee existentiële vragen die hem al van kinds af aan achtervolgen: ‘Wie is Eddy en wie is God?’ ‘Waar was ik in terechtgekomen? Dit hele systeem klopte voor geen meter. Ik wilde het liefst wegvluchten. Weg van ‘De Waskaars’. Weg van de mensen die in woorden wel zeiden vriend en familie te zijn, maar waar ik, als het erop aankwam, niets van merkte. Ik voelde me zo alleen! Onbegrepen en niemand om mee te praten. Niemand die echt te vertrouwen was. Zelfs tegen mijn vrouw durfde ik niets te zeggen, omdat ik dacht dat zij dit dan aan de voorganger zou doorgeven. Zo werkte het systeem. Als ik twijfel zou uitspreken, was dat een zonde. Dus hield ik mijn mond en ging verder op de automatische piloot.’ Eddy Vos (1971) is getrouwd met Wilma. Samen met hun twee katten wonen ze op een steenworp van de Duitse grens in de Achterhoek. Na jarenlang in de financiële sector gewerkt te hebben, maakt hij in 2016 de switch naar de zorg, waar hij als applicatiebeheerder werkzaam is voor een organisatie die ambulante zorg biedt aan kinderen, jongeren en gezinnen die te maken hebben met autisme.