Is er iets poëtisch aan over de wc hangen met je dierbaren om je heen? In de ogen van deze intern worstelende puber wel. In deze levensfase waren al mijn emoties – en ik denk die van veel leeftijdsgenoten – all over the place. Op een gegeven moment zag ik er niets anders op dan deze gevoelens, gedachtes en gebeurtenissen te verwerken in kunst met het idee dat er enige schoonheid schuilt achter rauwe emotie. Hieruit volgt een authentiek literatuuravontuur voorzien van typerende gebeurtenissen van het ontwikkelende pubermeisje dat ik was; veel liefde, zowel hartverscheurend als harthelend, veel gedachtes, zowel gepieker als gedroom en vooral veel gevoel.