Na de gebruikelijke rooms-katholieke internaten en een korte architectuuropleiding, liep Frans Deurvorst, 17 jaar oud, op donderdag 15 oktober 1874 van Terborg langs de Oude IJssel naar Ulft, zijn toekomst tegemoet. In Ulft lag de IJzergieterij Diepenbrock & Reigers, die door drie voorouders in 1773 eerst was gepacht en in 1810 was gekocht. Daar zwaaide in 1874 de broer van zijn moeder, Bern Reigers, de scepter over circa 120 werklieden en daar wachtte Frans de familieplicht het stokje van hem over te nemen. Vanaf dat moment was hij voorbestemd de leiding van de firma weer aan zijn eigen nageslacht over te dragen. Na twintig jaar volgde hij Bern als beherend vennoot op en in de daaropvolgende dertig jaar maakte hij van de Ulftse ijzerhut de zesde industriële onderneming van Nederland, met in hoogtijdagen wel duizend medewerkers. Diepenbrock & Reigers ging bovendien tot de paar Nederlandse bedrijven behoren, die tijdens de Tweede Industriële Revolutie (ca. 1867-1914) ook op het sociale vlak tot de vooruitstrevendsten behoorde. Waar Frans Deurvorst niet in slaagde was om het bedrijf in de familie te houden. Om de lieve vrede tussen hen te bewaren, maakte hij het mogelijk dat Rudolph Sassen, die als niet familielid geen directeur mocht worden, hem stapje voor stapje overvleugelde. Vóór Frans’ afscheid van de fabriek speelde zich als gevolg hiervan een industrieel koningsdrama in het klein af.