In de moderne westerse samenlevingen beschouwen we de welvaartsstaat als vanzelfsprekend. We verwachten van de overheid dat zij zorgt voor een vangnet bij werkloosheid, ziekte of ouderdom, en dat toegang tot betaalbare gezondheidszorg, onderwijs en huisvesting verzekerd is. Deze verworvenheden zijn het resultaat van een langdurige en vaak complexe ontwikkeling, gevormd door sociale conflicten, politieke visies en economische noodzaak. De Wortels van de welvaartsstaat neemt de lezer mee op een historische reis door West-Europa – van Constantijn de Grote over Otto von Bismarck en de New Deal tot het ‘Belgische compromis’ – waarin de fundamenten en de groei van de welvaartsstaat en het daarin gewortelde sociaal contract centraal staan. Het boek biedt een kritische blik op de verhouding tussen staat en burger en daagt de lezer uit om de balans te zoeken tussen de sociale idealen van de welvaartsstaat en de houdbaarheid ervan in een snel veranderende wereld.