Toen Coen Simon zich vlak voor een schoolreünie de harde klap herinnerde die zijn leraar Duits hem op zijn dertiende gaf, besefte hij dat niet alleen de tik uit de pedagogiek is verdwenen, maar dat ook het kind zelf langzaam verdwijnt. Het kind, de recente uitvinding die pas sinds de verlichting zijn opvoeding en onderwijs op maat krijgt, neemt met hard tech in de hand inmiddels vooral zijn opvoeders de maat. Het algoritme heeft de discipline vervangen, en de influencer de pedagoog. Ouders zijn de trouwste volgers van hun kroost, dat hun leert wat woke en wat cringe is. Met hoop op en hulp van Plato, Erasmus en Kant verklaart filosoof Coen Simon in zijn Homeruslezing hoe het kan dat de jeugd van nu steeds moreler wordt, terwijl de deugd van tegenwoordig niets meer voorstelt.