En koffie, véél koffie. Thuis én buitenshuis, meneer Hondema geniet ervan. Maar voordat hij op pad kan gaan, maakt hij lang gebruik van de badkamer en daarna moet hij alles controleren: of het gas uit is, de deur op slot is en dat er niets aan zijn handen blijft plakken. Die controles en verstreken tijd zijn een soort geheim dat hij met zich meedraagt. Ze zijn ontstaan door opeengestapelde angst en trauma. Het wordt later en later. Zal hij op tijd komen op zijn afspraken? Is zijn huis schoon? Kan hij zich nog wel concentreren? Wordt het tijd om openheid te geven en om hulp te vragen? Misschien ben jij bekend met angst en controles of ken je iemand die het toepast of wil je er meer over weten. Met dit boek heb je een unieke kans om de vriendelijke meneer Hondema te leren kennen. De vaak luchtige anekdotes, rondom thema’s de brief, de band en de zee, schetsen een mens onder de mensen, met zijn humor erin. De tekeningen kleuren de momenten. De koster, een vriend en een buurmeisje geven hun mening. Meneer Hondema neemt het slotwoord om te eindigen met een hoopvolle boodschap, om de kracht in jezelf te vinden. ‘Een ode aan de imperfectie.’ – Hedwig, een ‘Hondema lezer’ ‘Meneer H. boeide mij al vanaf de achterflaptekst. Het slotwoord bracht even een traan. Deze man zou ik een dikke knuffel willen geven. Ik denk echt dat deze anekdotes voor anderen herkenbaar zullen zijn, in mijn belevenis heerst er nog steeds een taboe op het onderwerp dwangen, burn-out, ptss.’ – Esther, een ‘Hondema vriendin’