Gastvrijheid is net zo belangrijk voor ons bestaan als lucht en water. Op reis komen we om als er geen deur voor ons opengaat. Zonder bezoek te ontvangen drogen we uit. In het jaar dat de gastvrijheid stilvalt denkt Chris Keulemans terug aan warme avonden in Beirut en Sarajevo, fabelachtige diners in Triëst en Berlijn, logeren op een kerkhof in Tunis, dat ene café waar nog licht brandde op de avond na 9/11, ontmoetingen met Salman Rushdie, Chimamanda Ngozie Adichie en Henk-voor-alle-vrouwen-een-geschenk. Thuis in Amsterdam-Noord streelt hij de donkergelakte planken van de grote eettafel. Komen ze terug, zijn gasten? In een mix van reisverhalen, herinneringen, observaties en verbeelding gaat Keulemans op zoek naar de kunst van de gastvrijheid. Waarom is die warmer op plekken waar minder is? Waar woont het echtpaar dat een maaltijd neerzet voor de moordenaar van hun zoon? Hoe word je vrienden met een hotelkamer? Wat zeggen gast en gastvrouw nooit tegen elkaar? ‘Tegen een decor van oorlog en sociaal onrecht herinnert Chris Keulemans ons in prachtig met elkaar vervlochten verhalen aan de schoonheid van onze menselijkheid. Gastvrijheid is een indrukwekkend en ontroerend boek.’ KARIN AMATMOEKRIM Chris Keulemans (Tunis, 1960) verhuisde dertig keer en gelooft dat er over de hele wereld evenveel gastvrijheid wordt gegeven als ontvangen. Hij reisde voor werk en vriendschap naar plekken als Ambon en Rojava, Newark en Ramallah. In Amsterdam leidde hij drie cultuurcentra: De Verloren Tijd/Perdu, De Balie en de Tolhuistuin. Hij schrijft reportages en essays voor de Groene Amsterdammer, Byline Times en Kosovo 2.0. Sinds zijn debuut over het leven van een amateurkeeper, ‘Overal om me heen is ruimte’ (1992), publiceerde hij nog zeven boeken; het laatste ging over Srebrenica 25 jaar na de val. Als adviseur van Trans Europe Halles begeleidt hij jonge cultuurcentra van Porto tot Baku. Thuis in Amsterdam-Noord maakt hij actief deel uit van Verdedig Noord, de beweging tegen de gentrificatie van zijn stadsdeel.