Poëzie, waarmee alle ’toonhoogtes’ van het leven geraakt worden. De gedichten verwoorden de toonhoogtes op ons levenspad als opeenvolgende stappen over de oever van het leven. De akkoorden symboliseren de grondtoon van ons bestaan. Poëzie als routekaart in de wirwar van tonen. De emoties zijn de toonhoogtes van de welluidende akkoorden. Lopen over de oever van het leven is als ‘het beklimmen’ van de toonladder, van hoog naar laag en van laag naar hoog. De flexibele leerruimtes in het brein koesteren het levenswerk. De poëzie verwoordt het ritme van ons levenswerk als een muziekstuk. In de Toonladder neemt Hay Freriks je mee en verleidt je de harmonie van de muziek en de poëzie van de emotie te voelen en te inhaleren. In alle toonhoogtes. Met haar illustraties voegt Lisan Strijbosch de nieuwe dimensie toe aan de poëtische toonladder.