Voor wie naakt is en slaapt is een bundel die je uitnodigt wakker en stil te blijven, om je bewust te zijn van de zeggingskracht en de magie van de poëzie, maar ook van haar beperkingen. Want het zijn de dingen zelf die uiteindelijk hun plaats terug zullen vragen – of opeisen. Ook daar waar de poëzie rebelleert tegen de orde der dingen doet ze dat nooit met grootse gebaren of opzwepende woorden. Liever bereikt ze haar doel met een zacht verschuiven van zinnen en tekens, telkens in een nieuw verband. Wie August Tholen leest, hoort wellicht zichzelf, in gesprek met de wind en de dingen.