Collega-filmregisseur Robbe De Hert zei ooit tegen Patrick Conrad: ‘Schat, awen beste film is oewaige leve.’ De Hert had gelijk. Het levensverhaal van Conrad is een rollercoaster, waarin we de in 1945 geboren Antwerpenaar eerst als dichter, vervolgens als tekenaar of allebei tegelijk en dan weer als filmmaker, schilder of misdaadauteur – afwisselend residerend in Antwerpen, Porto Alegre (Brazilië) en de Franse Provence – voorbij zien razen. Zijn liefdesleven was al even turbulent met vier huwelijken en talrijke minnaressen, onder de wie de internationaal vermaarde filmster Charlotte Rampling, die de hoofdrol speelde in zijn film Mascara. Aan de hand van Conrads levensverhaal wordt in dit boek een beeld geschetst van de Vlaamse artistieke scene tussen 1960 en 1990, vooral die in Antwerpen rond de privéclub VECU – Conrads toenmalige habitat. Daarin figureren onder meer de prominente schrijvers Hugues C. Pernath, Paul Snoek en Hugo Claus die hij zijn vrienden mocht noemen. Ook de exploten van de Pink Poets, het illustere dandyeske genootschap, waarvan Conrad de oprichter was, worden uit de doeken gedaan. Manu van der Aa is literatuurhistoricus. Hij is stichtend redacteur van het literair-historisch tijdschrift Zacht Lawijd en publiceerde onder meer over E. du Perron, Michel Seuphor, André de Ridder en Gerard Walschap. Hij schreef biografieën van Alice Nahon (2008), Paul- Gustave van Hecke (2017) en Paul Méral (2020).